quarta-feira, novembro 30, 2005


Rosa

Por todos os caminhos que segui
Onde a tormenta se manifestara
Um roseiral maltratado assim vi,
Onde uma pequena rosa sobrara.

Sozinha, por entre os cruéis espinhos,
Aceitou as noites negras e gélidas.
Mantendo a força sem outros caminhos,
Lutou, manteve as pétalas, ingénuas...

Durante a noite encheu-se de luar
Deixando a chuva por si só correr.
Como se pôde assim sacrificar?

Amanha pode até nem lá estar,
Pois na solidão deixa-se morrer
Deixando-nos apenas as memórias... Posted by Picasa

4 comentários:

Anónimo disse...

está muito bom mesmo.. bom sentimento

se pensar solidão serei
se escrever, serei apenas memórias

Anónimo disse...

ja fiz de tudo desde me enganar a mim proprio a tentar ignorar o que me vai dentro do coraçao,ja tentei a raiva o odio. tento esqueçer mas nao consigo alem ... ke tb nao kero eskeçer, meu coraçao ta em ti e em ti estara :´( ... por mais ke diga ke nao so te vejo a ti putxi

aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteruaishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru
aishiteru

Anónimo disse...

olA Borboleta..lol poix é assim este poema da rosa eu ja conhecia da tua autoria antes d ser puplicado e conheço a sua origem...tipo as kuadras tao optimas..mas os trecetos..hum..nao sei pk nao axo mt bonitos...ms cmo sei o k significam pa ti estes versos,concluo k tens alma d poeta!Continua assim!E venha o próximo... Bjx**debora

Anónimo disse...

diz nexe dia pensaste em mim né??agora a serio é lindoooooooo fez-me voltar no tempo kd parecia k tudo ao meu redor tinha desaparecido e sobrava eu sozinha sem ngm em km me apoiar mas ao contrario da rosa eu venci a solidao e aki eustou a comentar mais um dos teus lindos poemas...poxas to inspirada lol